Przez lata organy podatkowe prezentowały stanowisko, zgodnie z którym zwolniony z VAT był najem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkalne, w tym na rzecz podmiotów prowadzających działalność gospodarczą, o ile taka nieruchomość ostatecznie była wykorzystywana właśnie na cele mieszkalne. Tym samym, jeżeli ostateczny użytkownik wykorzystywał taką nieruchomość dla swoich celów mieszkalnych, zwolnienie z VAT przysługiwało przy wszystkich wcześniejszych transakcjach polegających na jej udostępnianiu. Jeszcze w styczniu 2019 r. dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzał takie stanowisko w wydawanych przez siebie interpretacjach (np. interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 10 stycznia 2019 r., nr 0112-KDIL2-1.4012.654.2018.1.MC).

Reklama
Zgodnie z ugruntowaną do stycznia 2019 r. praktyką interpretacyjną zwolnieniu z VAT podlegał np. wynajem nieruchomości mieszkalnych na rzecz podatników (przedsiębiorców), którzy owe nieruchomości udostępniali (odpłatnie lub nieodpłatnie) swoim pracownikom. Organ podatkowy wychodził bowiem z założenia, że dla konieczności zastosowania zwolnienia z VAT decydujący jest sam fakt wykorzystywania nieruchomości "na cele mieszkalne" przez ich ostatecznych użytkowników, czyli w tym przypadku pracowników podmiotów najmujących nieruchomości. Podobnie wyglądała sytuacja w przypadku najmu nieruchomości mieszkalnych na rzecz podmiotów gospodarczych, które dalej podnajmowały je na cele mieszkalne. Również w takim przypadku organy wychodziły z założenia, że skoro w umowie najmu jest zapis zezwalający na dalszy podnajem wyłącznie na cele mieszkalne, to warunek wykorzystywania nieruchomości "na cele mieszkalne" jest spełniony.

W tył zwrot

Od lutego 2019 r. podejście dyrektora KIS uległo jednak zmianie. Obecnie organ ten twierdzi, że zwolnieniu z VAT podlega wyłącznie najem na rzecz osób fizycznych, które to osoby muszą w najmowanej nieruchomości same realizować własny cel mieszkalny (tak np. interpretacja z 8 lutego 2019 r., nr 0115-KDIT1-1.4012.889.2018.1.JP, interpretacja z 18 lutego 2019 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.800.2018.1.KOM, interpretacja z 21 lutego 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012. 676.2018.2.WB, interpretacja z 15 marca 2019 r., nr 0115-KDIT1-1.4012.98.2019.2.JP). Oznacza to, że z punktu widzenia zastosowania tego zwolnienia istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez samego najemcę (usługobiorcę), a zatem to najemca (usługobiorca) w wynajmowanej nieruchomości powinien realizować własne cele mieszkaniowe. Co więcej, organy podatkowe podnoszą, że jedynie osoby fizyczne mogą mieć jakikolwiek „cel mieszkalny”. W konsekwencji w ocenie organów podatkowych, jeżeli najemca prowadzący działalność gospodarczą (w dowolnej formie) dalej podnajmuje taką nieruchomość albo udostępnia ją swoim pracownikom, wynajem na jego rzecz nie służy zaspokajaniu jego potrzeb mieszkaniowych, lecz ściśle wiąże się z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Reklama