Klatki mieszkaniowe. Tam zażarta walka toczy się o każdy metr kwadratowy. ZDJĘCIA
1 Przeludnienie to jeden z największych problemów Hongkong. Warunki mieszkaniowe są tam bardzo skromne. Okna, jeśli je w ogóle przewidziano, zazwyczaj są niewielkie
Shutterstock
2 Do wyjątków należy sytuacja, kiedy mieszkanie przeznaczone na wynajem jest umeblowane. Z reguły konieczny staje się zakup podstawowych sprzętów. Tych jednak w lokalu nie zmieści się dużo
Shutterstock
3 Mały pokój w dwupokojowym mieszkaniu zazwyczaj może pomieścić tylko jednoosobowe łóżko
Shutterstock
4 Mimo tak skromnych warunków - jak na standardy europejskie - ceny niejednego potrafią przyprawić o zawrót głowy. Wszystkiemu winni są spekulanci na rynku nieruchomości, a także fakt, że posiadanie mieszkania w Hongkongu jest przejawem statusu w Chinach kontynentalnych
Shutterstock
5 Ale nie bez znaczenia jest także chęć zysku - właściciele mieszkań dzielą je na coraz mniejsze lokalne. Przepisy bezpieczeństwa czy możliwości architektoniczne budynku nie mają zastosowania
Shutterstock
6 Wielkość mieszkań to jednak nie wszystko. Aby wykorzystać każdy metr kwadratowy przestrzeni budynki stawia się bardzo wysokie. Bloki mają średnio 50 pięter
Shutterstock
7 Im wyższe piętro, tym wyższa cena
Shutterstock
8 Mieszkań z pierwszej ręki praktycznie nie ma. Te z rynku wtórnego wynajmowane są głównie przez agencje nieruchomości - opłacane zarówno przez właściciela, jak i wynajmującego
Shutterstock
9 Rynek nieruchomości należy w Hongkongu do jednych z najdroższych na świecie - ceny są tam znacznie wyższe niż np. w Londynie
Shutterstock
10 I nic nie wskazuje na to, że coś miało się w tym względzie zmienić. Cały czas utrzymuje się dodatni przyrost naturalny i kontynuowana jest polityka emigracyjna - w praktyce napływ emigrantów z Chin kontynentalnych nie jest kontrolowany
Shutterstock
Komentarze(30)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarszeA dzisiaj dowiedzieliśmy się, że na liście 1500 firm na świecie które najwięcej inwestują w badania i rozwój nie ma ani jednej polskiej, a z prostego rachunku wynika, że w tym gronie powinno być około 1 procent polskich firm, czyli 15.
Spadliśmy na innowacyjne dno, a naród szybko się starzeje i zacznie wymierać już za dekadę. Pieniądze na innowacje zostały zmarnowane i nie ma pieniędzy na politykę demograficzną, bo silne grupy interesów pilnują, żeby pieniądze budżetowe płynęły do nich. Trzy zabory i druga wojna światowa nie dały rady Polakom, a teraz sapolska tygrys dna i watykanski szmaty czarne juz polske zezarły
co do dna w kwestii innowacyjności pełna zgoda, co do diagnozy... cóź mają księża i Watykan do 50 lat komuny i 6 lat rządów PO??
Nie widzisz naprawdę związku??? Kto stanowi władzę sądowniczą, legislacyjną i wykonawczą w Polsce? Naprawdę Kościół???
Poziom inwerstycji w badanie to nie jest poziom innowacyjności. Podobnie wskaźniki takie jak SII, są ustalone tylko po to, żeby jakoś tę innowacyjność mierzyć, ale nie można ich traktować poważnie.
Wskaźniki innowacyjności opierają się np. na tym ile patentów zostało zgłoszonych , ile zostało zarejstrowanych przez Urząd Patentowy USA (co od razu faworyzuje USA i kraje o globalnym zasięgu gospodarki - takie jak Japonia, Niemcy czy Wielka Brytania). W Polsce przedsiębiorcy bardziej ufają zachowaniu tajemnicy produkcji niż ochronie prawnej - takie są realia. Ponadto należy pamiętać, że innowacyjnośc jest różna w różnych gałęziach przemysłu czy segmentach rynku. Niektóre gałęzie rynku, zniszczone w Polsce przez grupę trzymającą władzę, są z natury związane z innowacyjnością, inne z natury jej przeciwne.