Od 1 lipca 2011 r. wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste będzie mogła być aktualizowana nie częściej niż raz na trzy lata, pod warunkiem że wartość nieruchomości gruntowej uległa zmianie. Taką opłatę roczną użytkownik uiszcza przez cały czas użytkowania wieczystego w terminie do 31 marca z góry za cały rok. Użytkownicy wieczyści nie będą już zaskakiwani drastycznymi podwyżkami, ponieważ wskaźnik aktualizacji opłaty zostanie ograniczony.Proces aktualizacji będzie się opierał na wartości nieruchomości na dzień aktualizacji opłaty.

Reklama

Zdarza się, że wartość nieruchomości gruntowej na dzień aktualizacji opłaty rocznej będzie niższa niż ustalona w drodze przetargu cena tej nieruchomości w dniu oddania jej w użytkowanie wieczyste. W takim przypadku aktualizacja nie będzie dokonywana. Odnośnie do nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste na cele mieszkaniowe zasada ta jest stosowana w ciągu pięciu lat, licząc od dnia zawarcia umowy z użytkownikiem.

Od 1 lipca 2011 r. wskaźnik aktualizacji nie będzie mógł być wyższy niż wskaźnik wzrostu cen nieruchomości ogłoszony za poprzedni rok w gminie, gdzie jest zlokalizowania nieruchomość. Natomiast nie zmieni się zasada zaliczania nakładów przy dokonywaniu aktualizacji opłaty rocznej. Wartość nakładów poniesionych przez użytkownika wieczystego na budowę poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej po dniu dokonania ostatniej aktualizacji zaliczana jest przy aktualizacji opłaty rocznej na poczet różnicy pomiędzy tą opłatą w wysokości dotychczasowej a zaktualizowaną. Aktualizacja będzie nadal dokonywana z urzędu lub na wniosek użytkownika wieczystego nieruchomości gruntowej na podstawie wartości nieruchomości, którą określa rzeczoznawca majątkowy.

Zmieni się też procedura przyznawania dodatków mieszkaniowych przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Otrzymują je osoby, które spełniają wymogi dotyczące wysokości średniego miesięcznego dochodu na jednego członka gospodarstwa domowego oraz są najemcami, właścicielami mieszkań, zajmują lokal spółdzielczy, mają inny tytuł do lokalu albo nawet zajmują go bez tytułu prawnego i czekają na przysługujący im lokal zamienny lub socjalny.

Do wniosku o przyznanie dodatku osoba ubiegająca się o niego powinna dołączyć deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres trzech miesięcy kalendarzowych, które poprzedzają dzień złożenia go oraz inne niezbędne dokumenty. Na przykład obecnie właściciel domu jednorodzinnego do wniosku dołącza dokumenty potwierdzające wielkość powierzchni użytkowej i stan wyposażenia technicznego budynku. Natomiast od 1 lipca 2011 r. do wniosku zamiast dokumentów będzie mógł dołączyć oświadczenie o wielkości powierzchni użytkowej, w tym o łącznej powierzchni pokoi i kuchni, oraz o wyposażeniu technicznym domu. Oświadczenie będzie składał pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań i dlatego koniecznie będzie musiał w nim zawrzeć klauzulę o tym, że jest świadomy odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Zamieszczenie klauzuli w oświadczeniu zastąpi pouczenie właściciela domu jednorodzinnego przez organ o odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań.

Przed przyznaniem konkretnemu wnioskodawcy dodatku mieszkaniowego wójt, burmistrz albo prezydent miasta mogą zlecić przeprowadzenie wywiadu środowiskowego.

Gdy w wyniku wywiadu zostanie ustalone, że faktyczna liczba osób wspólnie stale zamieszkujących i gospodarujących z wnioskodawcą jest mniejsza niż wykazana w złożonej przez niego deklaracji albo występuje rażąca dysproporcja pomiędzy niskimi dochodami wskazanymi w tej deklaracji a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, to wójt, burmistrz lub prezydent miasta odmówi przyznania dodatku. Chodzi o taką sytuację, w której faktycznie wnioskodawca jest w stanie ponosić wydatki związane z zajmowaniem lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, wykorzystując własne środki i posiadane zasoby mieszkaniowe, i dlatego w rzeczywistości nie musi korzystać z pieniędzy otrzymanych z tytułu dodatku mieszkaniowego.

Osoba, która przeprowadza wywiad środowiskowy, ma prawo domagać się od wnioskodawcy i członków jego gospodarstwa domowego, aby złożyli pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o stanie majątkowym, a szczególnie o posiadanych ruchomościach i nieruchomościach oraz zasobach pieniężnych. Musi ich jednak pouczyć o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.