Właściciel gruntu czy mieszkania może spotkać się z następującymi daninami: podatkiem od nieruchomości (np. mieszkania, miejsca postojowego, lokalu użytkowego), podatkiem rolnym (od gruntów sklasyfikowanych i wykorzystywanych jako rolne) i podatkiem leśnym (od gruntów sklasyfikowanych i wykorzystywanych jako leśne).

Reklama

Nawet kilka podatków od jednego mieszkania

Najpowszechniejszym podatkiem jest ten naliczany od nieruchomości. Jego maksymalne stawki w 2014 roku będą o 0,9 proc. wyższe niż w 2013 roku (górną granicę wyznacza Ministerstwo Finansów, a konkretną wysokość określa każda gmina).

W efekcie za metr mieszkania trzeba będzie zapłacić nie 0,73 zł, ale 0,74 zł rocznie, a za metr gruntu pod budynkiem mieszkalnym 0,46 zł (obecnie 0,45 zł), a metr lokalu użytkowego 23,03 zł (22,82 zł).

Reklama

Trzeba jednak pamiętać, że mechanizm naliczania podatku od nieruchomości bywa skomplikowany. Na przykład właściciel przeciętnego mieszkania może być zobowiązany do zapłacenia podatku od nieruchomości z kilku tytułów:

• podatek naliczany od powierzchni lokalu mieszkalnego,
• podatek od powierzchni gruntu i części wspólnych budynku, w których ma się udział jako właściciel mieszkania,
• podatek od powierzchni miejsca postojowego w garażu podziemnym.

Właściciel nie musi dokonywać obliczeń samodzielnie - wystarczy, że zaczeka na informację od gminy.

Reklama

Dopiero gdy gmina dostarczy właścicielowi decyzję o wymiarze, osoby fizyczne będące właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości płacą podatek w równych częściach do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada (można zapłacić z góry za cały rok).

Osoby, którym przysługuje prawo spółdzielcze opłacają podatek stopniowo - stanowi on część opłat eksploatacyjnych wpłacanych co miesiąc na konta spółdzielni.

W podatku rolnym hektar to pojęcie względne

W 2014 r.wyraźnie mniejszy podatek będą za to musieli zapłacić właściciele gruntów rolnych. Stawka z poziomu 189,65 zł za hektar przeliczeniowy spadnie do 173,2 zł (o 8,7 proc.).

Hektar przeliczeniowy to umowna miara, która ma wskazać, jak zyskowna może być działalność rolnicza prowadzona na danym terenie. Liczbę hektarów przeliczeniowych oblicza się mnożąc powierzchnię rzeczywistą przez odpowiednie mnożniki. Ich wysokość zależy od przydatności rolniczej gruntu, rodzaju gruntu oraz okręgu podatkowego (wszystkie polskie gminy są podzielone na cztery okręgi).

W efekcie posiadając grunt o powierzchni 1 ha można zapłacić od 8,66 zł (w przypadku gruntu ornego VI klasy położonego na terenie gminy należącej do IV okręgu podatkowego) do 337,74 zł (w przypadku gruntu ornego I klasy położonego na terenie gminy należącej do I okręgu podatkowego).

W przypadku hektara zajętego podbudownictwo mieszkaniowe podatek od nieruchomości wyniósłby 4,6 tys. zł rocznie, a gdyby ziemia była wykorzystana do działalności gospodarczej - 8,9 tys. zł rocznie.

Jeśli właściciel nie ma przynajmniej 1 ha fizycznego lub przeliczeniowego, stawka jest dwukrotnie wyższa i dotyczy rzeczywistej powierzchni parceli. Warto zauważyć, że od 2014 r. zmienił się sposób ustalania wysokości daniny. Do tej pory uzależniano ją od ceny skupu żyta za dziewięć miesięcy. Powodowało to jednak dużą zmienność stawek i wydłużono okres badania cen do 33 miesięcy. Osoby fizyczne będące właścicielami, posiadaczami samoistnymi lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości płacą podatek rolny w równych częściach do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada (można zapłacić z góry za cały rok).

Podatek leśny poszedł w dół

W 2014 r. niższą daninę niż w 2013 r. zapłacą też właściciele lasów. Zgodnie z szacunkami GUS spadła bowiem w ciągu roku - o 8,2 proc. - średnia cena metra sześciennego drewna, od której zależy wysokość podatku leśnego. w tym przypadku podatek od hektara lasu jest równowartością 0,22 m sześciennego drewna.

W 2013 r oku oznaczało to daninę w kwocie 41,01 zł za ha, a w 2014 r. będzie to 37,63 zł.

Osoby fizyczne będące właścicielami, posiadaczami samoistnymi lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości opłacają podatek leśny w równych częściach do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada (można zapłacić z góry za cały rok).

Ale uwaga! Podatku nie trzeba płacić, jeśli drzewostan w posiadanym lesie nie jest starszy niż 40 lat, a dla lasów ochronnych oraz lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego ulega obniżeniu o połowę.